Kamień kotłowy

Są to ogólnie związki wapnia i magnezu, zwiększające twardość wody i tworzące osady mineralne.
 
Zagrożenia:
  • Izolujące działanie osadów powoduje, że sprawność kotła spada; wzrastają koszty paliwa niezbędnego do wytworzenia tej samej ilości pary
  • Na skutek izolacyjnych właściwości osadów ciepło dostarczane z zewnątrz nie jest prawidłowo odprowadzane przez wodę kotłową. Powoduje to podniesienie temperatury pracy rurek-płomieniówek, płaszcza kotła itp., co grozi przegrzewaniem, rozdymaniem, pęka-niem i przepalaniem elementów
  • Twardość wody, powodująca występowanie osadów pochodzić może z wody zasilającej, uzdatnionej lub z konsensów powracających z linii technologicznych
Uwagi:

  • Nie istnieją urządzenia pracujące idealnie. Zastosowanie urządzeń do uzdatniania mechanicznego wody (stacje zmiękczania, demineralizacji, odwróconej osmozy) nadal powoduje przedostawanie się do kotła twardości szczątkowej. Ponieważ z kotła uchodzi jedynie czysta chemicznie para, wszelkie zanieczyszczenia muszą się gromadzić; stąd nadal istnieje niebezpieczeństwo zakamieniania ścianek kotła
  • Naprawdę zdarzają się sytuacje awaryjne! Chwilowa niesprawność stacji zmiękczającej, konieczność szybkiego napełnienia kotła wodą, błędy ludzkie itp. – doprowadzają do nieoczekiwanego acz wielce groźnego incydentalnego skażenia uzdatnionej wody w układzie nie wyeliminowaną twardością

Wnioski:

  • Oprócz pasywnych zabezpieczeń mechanicznych (filtry, stacje zmiękczania) należy używać zabezpieczeń aktywnych – środków chemicznych