Inhibitory korozji jako skuteczne narzędzie przeciwko degradacji metali

Systemy grzewcze w większości przypadków wykorzystują do efektywnego przekazywania energii wodę, która cechuje się dużą pojemnością cieplną. Niestety wykonywane z metalu elementy instalacji – rury, zbiorniki, zawory, wymienniki ciepła oraz pompy są podatne na proces rdzewienia. By mu zapobiec, stosuje się więc inhibitory korozji do instalacji CO. Przyjrzyjmy się temu nieco bliżej i sprawdźmy, jak wygląda w praktyce.

Dlaczego korozja jest niebezpieczna?

Większość instalacji służących do przesyłu wody grzewczej jest wciąż wykonywana ze stali, która jest stosunkowo tania, a przy tym zapewnia znakomitą wytrzymałość na obciążenia mechaniczne oraz termiczne, dobrze znosząc wysokie temperatury i duże ciśnienie. Problemem związanym z ich eksploatacją jest jednak wysokie ryzyko korozji, będącej procesem utleniania tworzącego stal żelaza. Zwiększanie się powłoki tlenkowej prowadzi do osłabienia elementów infrastruktury, co wiąże się z uwalnianiem osadów blokujących armaturę i skracających żywotność pomp. Procesy te zachodzą stale, powodując finalnie zniszczenie powłok i powstanie przecieków. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że ciepła woda zwiększa szanse rdzewienia metalu.

Jak radzić sobie z korozją?

Sposobem na korozję metali jest korzystanie ze środków będących inhibitorami korozji. Preparaty tego rodzaju zmniejszają zawartość wolnego tlenu w wodzie, wiążąc jego atomy. Mogą również oddziaływać na poziom pH, które przy znacznej alkaliczności podnosi prawdopodobieństwo uszkodzenia warstw cynku, stosowanego w celu ochrony przed rdzewieniem. Środki te są przy tym z reguły też antidotum na inne zagrożenia. W grę może tu wchodzić przeciwdziałanie powstawaniu kamienia kotłowego, usuwanie niebezpiecznych mikroorganizmów tworzących biofilm – bakterii, wirusów, grzybów oraz pierwotniaków.